Vorige week las ik ergens; “nog steeds hebben tussen de 30 en 40% van de bedrijven geen verplichte risico-inventarisatie uitgevoerd en een plan van aanpak opgesteld”. Dat betekent dat de meerderheid dit wel heeft.
Hoe zou het toch komen dat a. het altijd gaat over wie het niet hebben en b. waarom er toch nog steeds een groot aantal bedrijven geen risico-inventarisatie hebben?
Ergens, en dat komt ook voor in de risico-inventarisatie, gaat het mis in de communicatie. Ondernemers hebben vaak een hekel aan het woord moeten. Wat te doen aan dit magere imago?
In mijn vorige baan probeerde men mij een risico-inventarisatie te “slijten” onder het mom van “het moet nu eenmaal” en laat het maar door ons doen dan komt het goed. Tsja wat komt er dan goed? Een Excel sheet met een plan van aanpak en een ellenlange rapportage over wat er allemaal niet goed was. Een betaalde belediging zoals dat in mijn opleiding werd genoemd!
Daarvan heb ik geleerd, zo ga ik het bij Maximaal-Vitaal niet doen. Hoe zorg je nu dat de risico-inventarisatie nuttig, leuk, leerzaam en duurzaam kan zijn zonder zijn waarde als wettig document te verliezen.
Dat heeft weinig te maken met de inhoud, want menige branche heeft een eigen digitaal instrument en anders is er altijd nog de IMA en werken wij samen met veiligheidskundigen en arbeidshygiënisten. Het gaat om communicatie, contact en dat begint al bij de vraag; stuur ik alleen een offerte of bel ik even op en informeer naar de redenen van de vraag?
Telkens weer merk ik dat persoonlijk contact, het enthousiast maken van de betrokkenen, van preventiemedewerker, leidinggevende tot OR, bijdraagt aan een risico-inventarisatie als onderdeel van de gehele bedrijfsvoering. Het heeft ook te maken met net die persoonlijke aandacht voor de betrokkenen en de gehele context.
Een risico-inventarisatie gaat over gedrag, over de intrinsieke motivatie van zowel de ondernemer als de medewerker. Door deze factoren te betrekken in de inventarisatie maak je als deskundige het verschil. De motivatie en de context zijn belangrijke hoekstenen voor verbeteringen. Mensen voelen zich gehoord en kunnen zelf het verschil maken. Indien je de ruimte en de tijd krijgt, dat lukt alleen als je zelf positief en gedreven bent, kan de risico-inventarisatie echt bijdragen aan gezonder en veiliger werken.
Noem het verbeteren van de veiligheidscultuur of duurzame inzetbaarheid, het is fantastisch als de risico inventarisatie daartoe kan leiden! Zorg dus voor een positieve aanpak en laat zien en ervaren dat de risico inventarisatie juist geen betaalde belediging is maar bijdraagt aan meer werkplezier, gezondheid en veiligheid.
Veel succes!
